6 januari vrijdag

Hallo allemaal weer , vrijdag 6 januari, we zitten op dit moment in de Drakensbergen bij Ardmore gast farm. Dit is een boerderij als vele hier erg groot en in de stijl van die film met Merill streep. Groot met veel ruime veranda's en lounge banken. Ze hebben er een paar gebouwen bijgebouwd voor gasten wat weer uitgebaat wordt door een externe manager. Ze werken met een paar vrijwilligers en wat vaste staf. Dit werkt beter dan alles wat we voorheen gezien hebben. We hebben tussendoor nog een uitstap gemaakt naar st. lucia, een klein dorpje aan de Indische oceaan, hier begon het te regenen en tussen de buien door regende het ook. Shitweer dus. Wel mooi was de boottocht over het st Luciameer waar we veel hippo's gezien hebben. Ook de natuur is geweldig mooi hier. Het is regenseizoen en het is groener dan groen hier. Normaal is alles bruin en geel van de droogte en dik 30 graden. Die Afrikanen en vooral de boeren zijn hier erg blij met de regen. Vandaag scheen de zon zo nu en dan en dan liggen we er natuurlijk nog even in, kan niet wit terugkomen natuurlijk. Knalverbrand.... Weer overdreven .... 15 minuten in de brandende zon. Niet ingesmeerd.. Stom.
We hebben nu wel de nodige game drivers gehad en de big 5 hebben we nu allemaal diverse keren mogen aanschouwen. Toch is het steeds weer mooi en een belevenis om de dieren te spotten. Axel is er heel goed is, en Irma maakt er af en toe een rommeltje van van alle namen. Impala,alyana,springbok,antilope,waterbok,olifant en wildebeest, hou het allemaal maar eens op een rijtje, om van de vogels nog maar te zwijgen. Een hoepoe is echt een vogel met een kuif en die vliegt hier gewoon rond. Heel veel mooie vogeltjes en ontzettend mooie bloemen. Probeer het allemaal maar eens te fotograferen. Doe ik. Het wordt al een behoorlijke reportage.! Dat wordt straks een avondvullend programma. Pakken we er een whiskey bij. Nu veel rooie wijn. Dat moet je die Afrikanen ook nageven. Wijn kennen ze.
Het is wel een verwarrend land. Van de ene kan zie je veel ouderwetse zaken en lijkt het of ze nog 100 jaar teruglopen, en van de andere kant hebben ze wel veel moderne technologie die ze allemaal willen. Het lijkt net een land dat de industriële revolutie overgeslagen heeft en gelijk de mobiele telefoon in hun handen gedouwd hebben gekregen. Ze hebben niet eens een fiets, want ze staan allemaal langs de snelweg te liften. Ooit wel zo'n 100 man achter elkaar. En dan moet je toch onbedoeld denken, hoe lang denken ze daar te moeten staan om die laatste nog en lift te kunnen krijgen. Ik denk een paar dagen, of ze geven op en gaan naar dat krotje dat 10 meter verder staat. Hoe daar nog een wit bloesje uitkomt, onbegrijpelijk. Toch lachen ze allemaal, en lijkt het of ze alle tijd van de wereld hebben. Ze hebben mooie supermarkten, de spar. Met alles wat wij thuis ook in de supermarkt hebben en ooit nog wel meer. Maar die Afrikanen presteren het gelijk om er een rotzooi omheen van te maken. Ze menen dan gelijk een standje van vier kromme palen met wat jutte als zonbescherming langs te moeten zetten en er dan iets van fruit te moeten gaan verkopen. En de buurvrouw doet dat ook en die van de andere kant ook. Oftewel je hebt er een rotzooi want niemand ruimt iets op en er staan zo'n 20-30 standjes langs elkaar. Je kunt er ook je haar laten knippen etc. Tussen die zooi ga je niet graag naar de spar aan de overkant. Die sla je dus maar over, beter langs de snelweg bij een tankstation even je snacks en drank voor onderweg inslaan. De kids zijn op het moment aan het poolen met Irma, ik geloof dat Irma van Axel aan het winnen is.. Zal hem ook eens naar opa sturen samen met ons Gabi. Nog een paar dagen en we beginnen aan de terugreis. Irma en Gabi doen een wedstrijdje wie onze Lana het meest heeft gemist, op deze boerderij lopen een stuk of 4 honden los rond, dus dat speelt mee. De sfeer is ontspannen en ondanks dat er nu weer een maaaaalse bui neerstort op het zinken dak ( een heel geroffel ) is de sfeer goed. We pikken het toch wel op van die Afrikanen. Dat gelaten voorkomen. Het zal wel , morgen zien we wel weer.

We gaan zo eten, even kijken of ik dit nog verstuurd krijg, Gabi heeft me verbonden met de WiFi ( hoop ik ) volgende keer neem ik mijn laptop mee, kan ik ook de foto's er gelijk opzetten.
Dus die komen later...

Allemaal de groeten van hier, may de force Be with you.
Marco